Stadion

Het Stade de France is een indrukwekkend bouwwerk, een plek voor sportliefhebbers en een symbool van Franse trots. Het stadion, dat grote sportevenementen en muziekconcerten huisvest, staat in Saint-Denis, vlakbij Parijs. Maar hoe is dit imposante stadion tot stand gekomen? Laten we de reis van het Stade de France verkennen, van ontwerp tot de realiteit die we vandaag zien.

Het idee voor het Stade de France kwam voort uit een noodzaak. Frankrijk wilde het Wereldkampioenschap voetbal van 1998 organiseren, en hun plan vereiste een nationaal stadion met een capaciteit van meer dan 80.000 toeschouwers, uitgerust met de meest moderne faciliteiten. Het idee was niet alleen een functionele structuur te creëren, maar ook een symbool van nationaal prestige en eenheid. De Franse regering kondigde een internationale wedstrijd aan voor het ontwerp en de bouw van dit stadion, gewonnen door architecten Michel Macary, Aymeric Zublena, Michel Regembal en Claude Costantini.

Het idee van de architecten voor het Stade de France was om een stadion te ontwerpen dat niet alleen groot, maar ook veelzijdig en innovatief was. Ze wilden een goede zichtbaarheid voor alle toeschouwers en makkelijke toegang en evacuatie mogelijk maken. Ze kozen voor een ovale vorm omdat dit universeel is en de eenheid en inclusiviteit van sport symboliseert.

Een uniek kenmerk van het ontwerp is de verplaatsbare tribune op de eerste ring, die kunnen worden ingetrokken om ruimte te maken voor atletiekevenementen, concerten en shows. Ook is er een onbelemmerd uitzicht, omdat er geen steunpilaren voor het “zwevende” dak zijn. Zo heeft iedere supporter of fan een goed zicht op het veld.

De bouw begon in 1995 en duurde drie jaar. Ongeveer 2.000 werkers werkten hard om dit architectonische meesterwerk te realiseren.

Het stadion vormde een grote uitdaging voor de bouwtechniek. De meest opvallende uitdaging was het dak, dat 6 hectare beslaat en 13.000 ton weegt. Het dak moest transparant zijn om natuurlijk licht binnen te laten. De oplossing? Een dak van doorschijnend polycarbonaat, ondersteund door een ingewikkeld netwerk van metalen steunbalken.

Het unieke ovale ontwerp werd gevormd met voorgespannen beton voor de tribunes, om duurzaamheid en sterkte te garanderen. Er moest ook veel graafwerk worden verricht om ruimte te maken voor de lagere rangen en diverse faciliteiten. Het mechanisme voor de verplaatsbare zitplaatsen was ook een flinke klus.

Na jaren van planning en hard werken werd het Stade de France op 28 januari 1998 ingehuldigd. Het eerste evenement was een vriendschappelijke voetbalwedstrijd tussen Frankrijk en Spanje. Het moment waarop het volkslied door het nieuwe stadion galmde, markeerde het begin van een nieuw tijdperk voor de Franse sport en cultuur. In datzelfde jaar nog won Frankrijk de wereldtitel op het WK in eigenland door in de finale Brazilië te verslaan. Wat een begin voor het Stade de France als nationaal stadion van Frankrijk!

Sindsdien is het Stade de France een symbool van nationale eenheid, een podium voor historische sportevenementen en een locatie voor indrukwekkende concerten. Het bouwproces van het stadion laat zien wat je kunt bereiken met architecturale innovatie, samenwerking en een diepgewortelde liefde voor sport en cultuur. Het herinnert ons eraan dat stadions niet alleen structuren van beton, metaal en glas zijn, maar ook monumenten voor de menselijke geest en getuigenissen van de kracht van dromen.

Het Stade de France blijft verhalen van triomf, passie en eenheid genereren met de mooiste concerten en sportwedstrijden. Het stadion resoneert met de hartslag van Frankrijk en alle mensen die er doorheen lopen.